آسیب شناسی سیستم ارزشیابی مجازی در دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر آسیب‏شناسی سیستم ارزشیابی مجازی در دوره ابتدایی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه این پژوهش شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان میاندوآب در سال تحصیلی 1400-1399 بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و با استفاده از جدول مورگان و کرجسی حجم نمونه معلمان 201 نفر تعیین شد. برای گردآوری داده‏ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط متخصصان و اساتید گروه علوم تربیتی مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از روش‏های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندار، واریانس و...) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونه‏ای) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که موارد‏ (توجه به تناسب شیوه‏های ارزشیابی با اهداف کلی و رفتاری، میزان آمادگی دانش‏آموز برای ورود به دوره‏های الکترونیکی در ارزشیابی، نحوه تعامل معلم با مدیران، معلمان دیگر، کارکنان و دانش‏آموزان در ارزشیابی محیط مجازی، میزان کسب دانش و مهارت درارزشیابی آموزش مجازی) جنبه‏های مدیریتی در آسیب‏شناسی ارزشیابی مجازی دوره ابتدایی می‏باشند؛ و موارد (نیاز به سخت افزارها و نرم‏افزارها و مروگرهای وب در ارزشیابی؛ امکان افزودن شیوه‏های ارزشیابی توسط معلم؛ بهره‏مند شدن از رسانه‏ها و منابع دیجیتالی درارزشیابی؛ انطباق معماری فناورانه با برنامه زمانبندی ارزشیابی دوره؛ استفاده از ابزارهای آموزشی برای ارزشیابی دانش‏آموزان؛ استفاده از استانداردهای فنی برای به اشتراک‏گذاری سوالات، تکالیف و بازخوردها در ارزشیابی) جنبه‏های فناوری الکترونیک در آسیب‏شناسی ارزشیابی مجازی دوره ابتدایی می‏باشند.