تاثیر محلول پاشی برگی و غوطه وری میوه با اکسین و جیبرلین بر ویژگی های رویشی و زایشی توت فرنگی رقم ’گاویتا‘

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

توت فرنگی یکی از  میوه های مهم و مغذی است که قابلیت کشت در مزرعه و گلخانه را دارا می باشد. به منظور  بررسی تاثیر هورمون ها بر رشد توت فرنگی رقم ’گاویتا‘ دو آزمایش در یک واحد گلخانه تجاری طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول جیبرلین در غلظت های 50، 100 و150 میلی گرم در لیتر و ایندول بوتیریک اسید در غلظت های 20، 40 و 60 میلی گرم در لیتر در مراحل رشدی (کدهای 55، 60 و 65) براساس دستورالعمل جهانی BBCH  محلول پاشی شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. میوه ها پس از رسیدن به مرحله قرمزی به صورت دستی برداشت شدند و به منظور آزمایش های تکمیلی به آزمایشگاه های گروه علوم باغبانی دانشکده مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران منتقل شدند. صفات رویشی و زایشی شامل سطح برگ، تعداد برگ، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته، تعداد گل و ابعاد میوه و صفات بیوشیمیایی میوه شامل: مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه، آنتوسیانین، فعالیت آنتی اکسیدانی، ترکیبات فنلی کل، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز، آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، ویتامین ث و رنگ میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جیبرلین در غلظت 50 میلی گرم در لیتر ویژگی های رویشی بوته نظیر: سطح برگ بوته، محیط تاج بوته، ارتفاع بوته و تعداد گل را بهبود بخشید در حالیکه اکسین موجب کاهش بدشکلی میوه تا 40 درصد شد و همچنین موجب افزایش در میزان مواد جامد محلول، میزان اسید قابل تیتراسیون میوه و میزان فعالیت آنتی اکسیدانی میوه شد. در کل جیبرلین در غلظت 50 میلی گرم در لیتر به منظور افزایش ویژگی های رویشی بوته و اکسین در غلظت 60 میلی گرم در لیتر موجب افزایش ویژگی های میوه شدند. در آزمایش دوم میوه ها در محلول نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظت های 20، 40 و 60 میلی گرم در لیتر و جیبرلین با غلظت های 25، 50 و 100 میلی گرم در لیتر در مراحل رشدی میوه براساس زمان کدهای 70 (تشکیل میوه) و 73 (میوه سبز کوچک) دستورالعمل جهانی BBCH غوطه ور شدند. جیبرلین  در غلظت 100 میلی گرم در لیتر موجب افزایش در اندازه میوه، وزن میوه، افزایش ویژگی های بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوه تا 5/37 درصد شد. در حالیکه اکسین در غلظت 60 میلی گرم در لیتر موجب افزایش میزان آنتوسیانین میوه، ترکیبات فنلی کل میوه و ویتامین ث شد. در کل جیبرلین با غلظت 100 میلی گرم در لیتر و اکسین با غلظت 60 میلی گرم در لیتر به منظور افزایش اندازه میوه، وزن میوه، ویژگی های بیوشیمیایی میوه و کاهش بدشکلی میوه ها توصیه می شوند.

زبان:
فارسی
صفحات:
1087 تا 1099
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p2696880 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با ثبت ایمیلتان و پرداخت حق اشتراک سالانه به مبلغ 1,490,000ريال، بلافاصله متن این مقاله را دریافت کنید.اعتبار دانلود 70 مقاله نیز در حساب کاربری شما لحاظ خواهد شد.

پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.

اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام

اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!