بررسی تاثیر تاریخ کاشت، آبیاری و تغذیه بر عملکرد دانه و روغن گیاه دان سیاه (Guizotia abyssinica (L.F.) Cass) در منطقه پاکدشت

بررسی گیاه امیدبخش گیاه دان سیاه با هدف تامین روغن در شهرستان پاکدشت.

روش پژوهش: 

این پژوهش به صورت کرت های دوبار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی درسه تکرار در سال 1400 در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان در پاکدشت اجرا شد. در این مطالعه دور آبیاری در سه سطح (هفت روز یک بار، 10 روز یک بار و 13 روز یک بار) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی تاریخ کاشت در دو سطح (15 خردادماه و یکم تیرماه) و عامل فرعی- فرعی کوددهی با کودهای زیستی در چهار سطح شاهد (بدون کود زیستی)، کود زیستی شیفت، کود زیستی کریس و تلفیق کودهای زیستی شیفت و کریس منظور شد.

نتایج پژوهش نشان داد که گیاهان کشت شده در تاریخ یکم تیرماه در تمامی صفات موردبررسی (شامل اجزای عملکرد، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک) و در هر سه سطح آبیاری آزمایش شده، نسبت به گیاهان کشت شده در تاریخ 15 خردادماه برتر بودند. عملکرد دانه نیز رفتاری همراستا با تعداد و وزن دانه از خود نشان داده است، یعنی با افزایش سطوح تنش خشکی، عملکرد دانه به طور معنی داری در هر دو تاریخ کاشت موردبررسی کاهش یافته است. با این وجود، نسبت کاهش عملکرد دانه تحت تاثیر تنش خشکی، در گیاهان کشت شده در تاریخ یکم تیرماه به طور معنی داری کم تر از گیاهان کشت شده در تاریخ 15 خردادماه بود.

در مجموع کشت گیاه دان سیاه در تاریخ یکم تیرماه به عنوان گیاهی امیدبخش که هم از نظر زراعی عملکرد قابل قبولی داشته و هم محصول تولیدی از روغن بالایی برخوردار است، به همراه کاربرد کود زیستی کریس در شرایط آب وهوایی مشابه قابل توصیه است.