تاثیر یادگیری معکوس بر خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در درس علوم تجربی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی دردرس علوم تجربی بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه گواه می باشد و جامعه آماری آن، کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1402-1401  می باشد؛ که از میان آنها، 49 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وگواه قرارگرفتند. جهت گردآوری داده ها پرسشنامه جینگ و مورگان (1999) و آزمون معلم ساخته در ابتدا به عنوان پیش آزمون بر روی هر دوگروه آزمایش وگواه اجرا شد. سپس گروه آزمایش طی 10 جلسه ی 45 دقیقه ای تحت یادگیری معکوس؛ و گروه گواه تحت روش یادگیری سنتی در درس علوم تجربی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات، برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. یافته های حاصل  نشان دادند که اثر یادگیری معکوس بر خودکار آمدی و عملکرد تحصیلی  مثبت و معنی دار است.