مقایسه عملکرد گل در ژنوتیپهای گل محمدی (Rosa damascena Mill) جمع آوری شده از مناطق مرکزی کشور

ژنوتیپهای گل محمدی (. Rosa damascene Miil) از مناطق مرکز ایران شامل استانهای اصفهان، تهران، قم، سمنان، مرکزی و یزد جمع آوری و در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند. صفات مختلفی شامل عملکرد در یک دوره گلدهی، تعداد گل در هکتار، عملکرد گل در بوته، وزن تک گل، تعداد گل در بوته و درصد ماده خشک در سالهای 1380 تا 1383 مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی داده ها با استفاده از تجزیه واریانس، گروه بندی میانگینها و تجزیه همبستگی انجام گرفت. اختلاف معنی داری میان ژنوتیپها از نظر عملکرد گل، تعداد گل در هکتار، عملکرد گل در بوته، تعداد گل در بوته و درصد ماده خشک گل (01/0> P) و وزن تک گل (05/0>P) مشاهده گردید. مقایسه میانگین ها نیز ژنوتیپهای تحت بررسی را بر اساس صفات مورد بررسی در گروه های مختلف قرار داد. بر اساس میانگین چهار سال، بیشترین میزان عملکرد و تعداد گل درهکتار در نمونه شماره دو یزد و کمترین آنها در نمونه شماره دو سمنان مشاهده گردید. بیشترین وزن تک گل در هکتار در نمونه اراک و کمترین آن در نمونه شماره هفت اصفهان مشاهده شد. از نظر درصد ماده خشک گل نیز بیشترین مقدار مربوط به نمونه شماره دو یزد بود، در صورتی که کمترین میزان از نمونه جمع آوری شده از استان تهران بدست آمد. همچنین همبستگی مثبت (96/0= r) و معنی داری (01/0 >P) بین عملکرد و تعداد گل در هکتار مشاهده شد. نتایج حاصل از ارزیابی های فوق نشان دهنده وجود تنوع در عملکرد و اجزاء آن در گل محمدی مناطق مرکزی کشور بودند. همچنین علاوه بر امکان گروه بندی بر اساس منشا جغرافیایی، میزان عملکرد و تعداد گل در این مطالعه همبستگی معنی داری با هم نشان دادند را می توان به عنوان معیارهای ارزیابی و گزینش ژنوتیپهای گل محمدی در مناطق مرکزی کشور مورد استفاده قرار داد.