راهبردهای امنیتی رژیم صهیونیستی در قبال نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

رژیم صهیونیستی به دلیل ضعف در مشروعیت، نداشتن عمق راهبردی و آسیب پذیری جغرافیایی، جمعیت کم، احساس تنهایی و ترس همیشگی از نابودی و آسیب پذیری نیروهای نظامی، به زعم خود با تهدیدات چندوجهی دایمی روبه رو است و در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران را به عنوان دشمن اصلی خود می داند و راهبردهای مختلفی برای تقابل با نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اتخاذ می نماید. از این رو این تحقیق با هدف شناسایی راهبردهای امنیتی رژیم صهیونیستی در قبال نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران انجام شده است.

روش شناسی: 

این تحقیق از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت جزء پژوهش های توصیفی-تحلیلی است که در دو فاز با استفاده از روش پایش محیطی و خبرگی انجام شده است. منابع پژوهش برای فاز اول پژوهش شامل متون علمی مرتبط با موضوع موردپژوهش، مصاحبه ها و گزارش های منتشر شده (در طول یک سال گذشته) در نشریات و رسانه ها در خصوص رژیم صهیونیستی است و روش انتخاب منابع از نوع اقتضائی و در دسترس بوده است. جامعه آماری برای فاز دوم تعداد 5 نفر از خبرگان حوزه مورد مطالعه بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند.

نتایج تحقیق حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی، چهار راهبرد کلی را در قبال نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اتخاذ نموده است که عبارت اند از: تلاش برای موازنه تهدید و گسترش آن در مرزهای شمالی، غربی و جنوبی، تقویت بازدارندگی رژیم خود، تضعیف قدرت بازدارندگی ج.ا.ا و دفع تهدید و از بین بردن قدرت دفاعی ج.ا.ا. با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی، تهدید ج.ا ایران را تهدیدی چند لایه ارزیابی می نماید (نظامی، سایبری، موشکی و امنیتی)؛ بنابراین راهبرد دفاعی چند لایه را مناسب ترین راهبرد برای خود می داند، ولی هیچ کدام از راهبردها توسط رژیم صهیونیستی کنار گذاشته نشده است. آن رژیم هم زمان از همه راهبردهای خود علیه ج.ا.ا استفاده می کند و جمهوری اسلامی ایران هم بایستی آمادگی مواجهه با همه راهبردهای رژیم صهیونیستی را داشته باشد.