ارزش یافته های آزمایشگاهی در تشخیص بیماران مبتلا به آپاندیسیت

آپاندیسیت شایع ترین مورد در جراحی شکم حاد می باشد. به علت تشابه علایم و نشانه های آپاندیست با سایر بیماری ها، در بعضی موارد تشخیص آن بسیار مشکل است. از این رو مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارزش یافته های آزمایشگاهی بیماران در تشخیص آپاندیسیت در بیمارستان شفیعیه ی زنجان در سال 1378 انجام شد.
این تحقیق با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده ی بیماران تحت عمل جراحی آپاندکتومی در شش ماهه ی اول سال 1378 در بیمارستان شفیعیه ی زنجان انجام شد. در این مطالعه یافته های آزمایشگاهی شامل تعداد لوکوسیت ها، آزمایش ادرار، و درصد نوتروفیل خون با نتایج پاتولوژی (تشخیص قطعی) بر حسب سن و جنس بیماران در تشخیص آپاندیسیت مورد مقایسه قرار گرفتند و حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی آن ها محاسبه گردید.
نتایج حاصل از بررسی پرونده ی 452 بیمار نشان داد تعداد لوکوسیت خون در بیماران تا 10 سالگی طبیعی است. در افراد 16 تا 18 سال، 56.7 درصد (P=0.001) و در افراد 18 ساله و بالاتر 61.2 درصد بیماران مبتلا به آپاندیسیت واقعی، کولوسیتوز داشتند (P=000.2). درصد نوتروفیل خون همه ی بیماران تا 16 سالگی بالاتر از حد طبیعی بود. در 97.8درصد همه بیماران مبتلا به آپاندیسیت درصد نوتروفیل خون بالاتر از حد طبیعی بود (P=0.001).
نتیجه گیری و توصیه ها: به طور کلی تغییرات گلبول قرمز و سفید در ادرار افراد مذکر و مونث در تشخیص آپاندیسیت ارزش نداشت. لوکوسیتوز در کودکان تا ده سالگی فاقد ارزش تشخیصی برای آپاندیسیت است ولی در بیماران بالاتر از ده سال ارزش تشخیصی دارد.افزایش درصد نوتروفیل خون در تمام سنین ارزش تشخیصی دارد. اگر دو معیار لوکوسیتوز و افزایش درصد نوتروفیل با یکدیگر در نظر گرفته شوند، ارزش بسیار بیشتری خواهند داشت. انجام مطالعات تحلیلی توصیه می شود.