بررسی میزان مقاومت به شوری خاک در سه گونه گیاه شورپسند

به منظور بررسی اثر شوری خاک و نوع نمک بر استقرار اولیه و رشد گیاهان شورپشند نظیر Atriplex canescens و Halimion verrucifera و Camphorosma monspeliacum، تحقیقی در شرایط گلدانی انجام گرفت. طرح آزمایشی مورد استفاده طرح کرتهای دوبار خرد شده در چهار تکرار بود. تیمار میزان شوری خاک با شش سطح 5 (به عنوان شاهد)، 15، 30، 45، 60 و 75 دسی زیمنس بر متر به لحاظ اهمیت بیشتر در کرتهای فرعی تر و نوع نمک شامل نمک کلرور و سولفات در کرتهای اصلی قرار داده شد. پس از یک دوره رویش گیاه، وزن خشک اندامهای هوایی اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که نوع نمک خاک اثرات معنی داری را روی تولید دارد، به طوری که عملکرد برای هر سه گونه در نمک سولفات بیشتر از عملکرد در تیمارهای نمک کلرور بود. در واقع اثر سوء نمکهای کلرور روی تولید بیشتر از نمکهای سولفات است و اثر متقابل نوع گیاه و نوع نمک در (p>%1) با آزمون دانکن بسیار معنی دار بود. افزایش درجه شوری خاک اثر معنی داری را روی عملکرد سه گونه نشان داد و از آنجایی که واکنش گیاه به شوری می تواند به طور نسبی با میزان تولید، به عنوان یک تابع وابسته به شوری مورد بررسی قرار گیرد، برای تعیین رابطه مناسب اثرات شوری خاک روی تولید هر یک از گونه ها، با توجه به نوع نمک، برازنده ترین رابطه از میان مدلهای ریاضی با در نظر گرفتن ضریب تبیین (r2) و معنی دار شدن این ضرایب در سطح 5%، انتخاب گردید و مشخص شد که تغییرات عمده در واکنش گیاه به شوری به صورت نمایی می باشد.