مقایسه باور به دنیای عادلانه، سبک های دلبستگی و خودکارآمدی در نوجوانان پسر با رفتار خودجرحی بدون خودکشی و عادی

خودجرحی یکی از مشکلات دوران نوجوانی است که خسارت های روانی، اجتماعی زیادی بر جای می گذارد. از این رو هدف پژوهش حاضر مقایسه باور به دنیای عادلانه، دلبستگی و خودکارآمدی در نوجوانان پسر با رفتار خودجرحی بدون خودکشی و رفتار عادی بود. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این مطالعه را کلیه نوجوانان پسر شهر تبریز در سال 1402-1401 که به مراکز کانون اصلاح و تربیت زندان تبریز ارجاع داده شده بودند تشکیل داد. حجم نمونه مورد مطالعه 90 نفر (45 نفر نوجوان دارای خودجرحی، 45 نوجوان بدون خودجرحی) بود که به روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه 27 سوالی باور به دنیای عادلانه ساتون و داگلاس، پرسشنامه 21 سوالی سبک دلبستگی هازن و شیور و پرسشنامه 23 سوالی خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین باور به دنیای عادلانه، سبک های دلبستگی و خودکارآمدی در نوجوانان پسر با رفتار خودجرحی بدون خودکشی و رفتار عادی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001). پس باور به دنیای عادلانه، سبک های دلبستگی ایمن و خودکارآمدی بالا سبب کاهش میزان خودجرحی بدون خودکشی در نوجوانان پسر می شود.