بررسی وضعیت آموزش در عرصه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

در رشته های علوم پزشکی کارآموزی و کارورزی نقش بسیار مهمی در آموزش دانشجویان و ارتقاء سطح پاسخگویی نظام سلامت دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت آموزش در عرصه دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود.

 پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی بود که در سال 98 در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شده است. جامعه پژوهش را 207 نفر از دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی رشته های تحصیلی ، 97 نفر از اعضای هیئت علمی و 18 نفر از مربیان کارآموزی مقیم غیر هیئت علمی تشکیل دادند. ابزار مطالعه سه پرسشنامه محقق ساخته بود که از طریق معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در اختیار جامعه پژوهش قرار داده شد. از نسبت روائی محتوا  (CVR) و شاخص روائی محتوا (CVI) برای تائید روایی محتوائی پرسشنامه ها و  برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. ارزیابی آموزش در عرصه در شش حیطه صورت گرفت. داده های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS22 تحلیل شدند.

 تعداد شرکت کنندگان در مطالعه 322 نفر بودند. بررسی دیدگاه مشارکت کنندگان نشان داد که وضعیت آموزش در عرصه در حیطه های شش گانه متوسط بود. حیطه "محتوا و رعایت کوریکولوم آموزش در عرصه" بیشترین میانگین نمره (2.38 از 4) و حیطه " مسائل انگیزشی و رفتاری برای آموزش در عرصه"، کمترین میانگین (1.98 از 4) را کسب کرده بودند.

یافته های مطالعه حاضر نشان داد که از دیدگاه سه گروه هدف، هنوز وضعیت آموزش در عرصه با وضعیت مطلوب فاصله دارد. بنابراین برنامه ریزی به منظور توسعه زیرساخت های لازم برای آموزش در عرصه، ارائه مشوق های انگیزشی برای اعضای هیئت علمی، مربیان مقیم و سایر کارکنان فعال در آموزش در عرصه و همچنین بهبود شیوه های ارزشیابی دانشجویان در عرصه توصیه می گردد.