تاثیر یک دوره تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر بیان ژن PGC-1α و ATPIF1 در عضله دوقلوی موش های صحرایی نر مسن

فعال کننده مشترک گیرنده گاما که با تکثیرکننده پراکسی زوم یک آلفا فعال شده PGC-1α)) و مهارکننده ATPase فاکتور یک (ATPIF1)، در بیوژنز میتوکندری نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر یک دوره تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) همراه با مصرف مکمل زنجبیل بر بیان ژن PGC-1α و ATPIF1 در عضله دوقلوی موش های صحرایی نر مسن بود.

در پژوهشی تجربی، 20 سر موش صحرایی نر مسن نژاد ویستار)22 ماهه با وزن 100 ± 500(گرم به طور تصادفی به چهار گروه 5تایی کنترل، تمرین تناوبی، زنجبیل، و تمرین تناوبی + زنجبیل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی روی تردمیل به مدت 8 هفته، سه بار در هفته انجام شد. عصاره زنجبیل با دوز 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت 8 هفته به صورت خوراکی به موش های صحرایی داده شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی برای اندازه گیری ژن PGC-1α و ATPIF1 از عضله دوقلو بافت برداری شد. جهت مقایسات بین گروهی از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس و جهت مقایسه دو به دوی گروه ها از آزمون ناپارامتریک یو من ویتنی استفاده شد.

تنها تفاوت معنی داری در بیان ژن PGC-1α بین گروه های تمرین تناوبی + زنجبیل و کنترل مشاهده شد (0/05>p). همچنین، تفاوت معنی داری در بیان ژن ATPIF1 بین گروه های پژوهش وجود نداشت(0/05<p).

هشت هفته MIIT همراه با مصرف مکمل زنجبیل می تواند منجر به افزایش بیان ژن PGC-1α در عضله دو قلوی موش های صحرایی نر مسن شود، اما باعث تغییر معنی داری در بیان ژن ATPIF1 نشد.