بررسی قوانین کاربرد پذیری با هدف بهبود تعامل و رضایت کاربران در استفاده از محصولات دیجیتال

جهان در حال اشباع از فناوری هایی است که فعالیت های متنوعی را پشتیبانی می کنند. این فناوری ها امکان وجود سیستم ها و خدمات بسیار پیچیده ای را فراهم کرده اند که درک فرایند تعامل با آنها ممکن است در موقعیت های مختلف برای کاربران دشوار باشد. مطالعه تعامل انسان با محصولات امروزی که عمدتا از فناوری های بالایی برخوردار هستند، از حوزه های پژوهشی نوین محسوب می شود. رضایت کاربران هنگام تعامل با محصولات، در صورت نیل به اهداف آنها حاصل می شود. از طرفی رشد سریع رابط های کاربری، نیاز بشر به طراحی فرایند های جدید با هدف ارائه طرح های توسعه یافته را افزایش داده است. که این طراحی ها باعث بهبود کاربرد پذیری با سیستم های کامپیوتری می شود. بی شک کاربرد پذیری یکی از مفاهیم اصلی در زمینه تعامل انسان و رایانه است و یکی از اهداف حوزه طراحی تعاملات کمک به توسعه مصنوعات دیجیتالی کاربرد پذیر است. از این رو مطالعه و بررسی نقش آن در بهبود تعاملات کاربران با محصولات دیجیتال اهمیت بسیاری دارد. مقاله حاضر به بسط تعاریف طراحی تعاملات و جایگاه آن در دنیای دیجیتال، قواعد و اصول این رویکرد، کاربرد پذیری به عنوان یکی از اصول اساسی طراحی تعاملات و تشریح قوانین کاربرد پذیری از دیدگاه های متفاوت می پردازد. همچنین خصوصیات و ویژگی هایی که رابط کاربری باید دارا باشد تا مطابق با درک نیاز کاربران باشد، بررسی شده است. مقاله نتیجه گیری می کند که شناخت این ویژگی ها و به کار بردن آنها در طراحی می تواند باعث کاهش خطا و تامین رضایت و جلب نظر کاربران در تعاملات روزمره آنها با محصولات دیجیتال  شود.