نقش تاب آوری و شکرگزاری در پیش بینی سلامت روان شناختی مادران دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص

بررسی عوامل موثر در بهبود سلامت روانشناختی مادران دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص لازم و ضروری است، لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین نقش تاب آوری و شکرگزاری در سلامت روانشناختی مادران دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مادران دارای دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص ناحیه دو شهر بهارستان در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل می دادند که از بین افراد واجد شرایط 120 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه های تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، شکرگزاری گودرزی و همکاران (1393) و سلامت روانشناختی نجاریان و داودی (2001) پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان داد بین تاب آوری (57/0-=r)، شکرگزاری اخلاقی (58/0-=r)، شکرگزاری درونی (63/0-=r)، شکرگزاری افعالی (41/0-=r) و شکرگزاری (68/0-=r) با سلامت روان شناختی رابطه منفی معناداری وجود دارد(01/0>p). ارتقای تاب آوری و شکرگزاری در مادران دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص، می تواند زمینه ی بهبود سلامت روان شناختی آنان را ایجاد کند