تدوین مدل ساختاری رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و تنظیم هیجانی با رضایت زناشویی با میانجی گری تاب آوری در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره سبک زندگی اسلامی

هدف پژوهش حاضر رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و تنظیم هیجانی با رضایت زناشویی با میانجی گری تاب آوری در زنان متاهل بود.

جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره تحکیم بنیاد خانواده با رویکرد سبک زندگی اسلامی شهر تهران در سال 1400 تشکیل داد. حجم نمونه نهایی با محاسبه بیش برآورد به دلیل پیش بینی ریزش آزمودنی 401 نفر بود که با توجه به گستردگی جامعه مورد مطالعه از روش غیرتصادفی و دردسترس استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک، رضایت زناشویی انریچ (1983)، طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (1998)، تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2002) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. سپس داده های حاصل با استفاده از روش تحلیل مسیر توسط نرم افزار SPSS-26 و AMOS-18 تجزیه وتحلیل شد.

نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه بر رضایت زناشویی در زنان تاثیر مستقیم  دارد. تنظیم هیجان انطباقی و منفی بر رضایت زناشویی در زنان  تاثیر مستقیم دارد. تاب آوری بر رضایت زناشویی در زنان تاثیر مستقیم دارد. طرحواره های ناسازگار اولیه بر رضایت زناشویی  با میانجی گری تاب آوری در زنان تاثیر غیرمستقیم دارد. تنظیم هیجان انطباقی و منفی بر رضایت زناشویی با میانجی گیری تاب آوری در زنان تاثیر غیرمستقیم دارد. (001/0>p).

بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت که متغیرهای تاب آوری، تنظیم هیجان و طرح واره های ناسازگار اولیه می توانند نقش مهمی در رضایت زناشویی داشته باشند و لزوم توجه به این متغیرهای مهم در برنامه های پیشگیری از طلاق باید مدنظر قرار گیرد.