آینده پژوهی برنامه ریزی آموزش های مهارتی مشاغل در ایران

هدف این پژوهش، شناسایی برنامه ریزی آموزش های مهارتی مشاغل در ایران به شیوه الگوی هنجاری با توجه به آینده پژوهی است. برای انجام این تحقیق، از آمار یازده ساله دوره های آموزشی (سال های 1390 تا 1400) مربوط به مراکز آموزش فنی و حرفه ای استان خراسان رضوی استفاده شد. آمار موجود، به شکل کمی و توصیفی وارد محیط نرم افزاری اکسل شد و بر اساس مدل 11 گانه برنامه ریزی هنجاری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته شد. نتیجه بدست آمده، بر اساس نظر35 نفر از خبرگان سازمان آموزش فنی و حرفه ای در مورد 4 سناریوی مطرح شده در این زمینه است. به عبارتی از دیدگاه خبرگان طبق سناریوی شماره 1 بیشترین مطلوبیت پیش بینی آینده به این سمت و سو گرایش دارد که ارائه آموزش های مهارتی مرتبط  با نیاز بازار، باعث تنظیم عرضه و تقاضا بر اساس ساز و کارهای بازار کار خواهد شد و در روند رسیدن به مشاغل رو به افزایش تا سال 1404 در ایران اثر مثبت خواهد داشت. همچنین طبق سناریوی شماره 2 پیش بینی شد که ارائه آموزش های مهارتی مرتبط با نیاز بازار، باعث تسریع فرایند منسوخ شدن مشاغلی که دارای نرخ تغییرات پایین و کندشونده هستند، از چرخه بازار کار خواهد شد. همچنین طبق سناریوی شماره4 پیش بینی شد که ارائه آموزش های مهارتی غیرمرتبط با نیاز بازار، باعث کند شدن روند دستیابی به مشاغل مورد نیاز جامعه تا سال1404 گردد و طبق سناریوی شماره3 ضعیف ترین پیش بینی در مورد آموزش های فنی و حرفه ای به این صورت است که ارائه آموزش های مهارتی غیرمرتبط با نیاز بازار، باعث ابقای مشاغل قدیمی و منسوخ شده و موجب عقب ماندگی در سطح آموزش های مهارتی در منطقه گردد.