اثربخشی دارو درمانی با تمرینات ادراکی -حرکتی بر حافظه کاری زنان سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن سرای سالمندان

یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی اختلالات شناختی است که نحوه زندگی روزمره سالمندان را تحت تاثیر جدی قرار می دهد. این پژوهش با هدف اثربخشی تمرینات ادراکی-حرکتی بر حافظه کاری زنان سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف استفاده کننده دارو انجام شد.

این پژوهش کاربردی و با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان سالمند بالای 65 سال دارای اختلال شناختی خفیف، استفاده کننده دارو و غیر فعال ساکن خانه های سالمندان شهر تهران بودند. 30 نفر از سالمندان مقیم یکی از خانه های سالمندان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه وضعیت شناختی فولشتین و حافظه وکسلر را تکمیل کردند. گروه کنترل، فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. گروه آزمایش هشت هفته، هفته ای سه جلسه در برنامه تمرینی ادراکی- حرکتی شرکت کردند. دو گروه بطور مرتب داروهای خود را مصرف می کردند. پس از گذشت برنامه تمرینی، هر دو گروه مجدد پرسشنامه وکسلر را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد (0.05≥P).

نتایج تحلیل آماری پس از مداخله تمرینی، بهبود معنی دار نمرات پس آزمون گروه آزمایش در متغیر حافظه کاری (0.009=P) نسبت به گروه کنترل را نشان داد.

با توجه به نتایج پژوهش، به سالمندان و مدیران خانه های سالمندان پیشنهاد می شود با توجه به توان فردی و امکانات محیطی، از تمرینات ادراکی- حرکتی در جهت ارتقای سلامت شناختی استفاده کنند.