تاثیر مکمل های سلنیوم و روی بر رخداد فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مصرف دو مکمل سلنیوم و روی بر میزان بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.

در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 54 بیمار به روش تصادفی در دو گروه 27 نفره تقسیم شدند. گروه مداخله، روزانه یک کپسول سل پلاس که حاوی 200 میکرو گرم سلنیوم و 15 میلی گرم روی از یک هفته قبل عمل دریافت کردند. گروه شاهد مداخله ای دریافت نکردند و تحت مراقبت های روتین (دارو درمانی و مانیتورینگ قلبی) بودند. 24 ساعت قبل از عمل، سطح سرمی سلنیوم و روی بیماران بررسی شد. کلیه ی بیماران بعد از عمل جراحی از نظر معیارهای بالینی شامل: فیبریلاسیون دهلیزی، کسر جهشی قلب، خونریزی، مدت بستری در بخش مراقبت های ویژه و بیمارستان بررسی و مقایسه شدند.

اختلاف میانگین کسر جهشی قلب در گروه مداخله 0/77 ± 2/41 درصد (افزایش یافته) و در گروه شاهد 0/86 ± 2/78 درصد (کاهش یافته) بوده و اختلاف بین دو گروه معنی دار بود (001/0 > P). در طی مدت مطالعه، 4 نفر (14/8 درصد) از گروه شاهد دچار فیبریلاسیون دهلیزی شدند و موردی از AF در گروه مداخله دیده نشده و اختلاف دو گروه معنی دار بود (0/015 = P). میانگین حجم خونریزی (0/011 = P) و میانگین مدت بستری در بیمارستان بین دو گروه تفاوت معنی دار داشت.

احتمالا تجویز مکمل سلنیوم و روی قبل از عمل بای پس عروق کرونر می تواند به پیش آگهی مطلوب تر و کاهش بروز فیبریلاسیون دهلیزی و کاهش مدت در بستری بیمارستان وکاهش میزان خونریزی بعد از عمل شود.