بررسی عوامل سیاسی- امنیتی موثر در ارتقا همگرایی اقوام ایرانی؛ جهت امنیت پایدار

از آن جا که گروه های قومی در هر جامعه ای جایگاه مهمی در انسجام ملی دارند، تقویت همگرایی ملی و پیوستگی سرزمینی، کارویژه ی مهم حکومت است. امروزه با توجه به ویژگی های دنیای جدید از جمله جریان آزاد اطلاعات و گسترش روزافزون فن آوری ها، ارتباطات، حاکمیت فراملی، جنبش های فرامرزی و به طورکلی تغییر در تعاملات از سطح خرد تا کلان، چالش ها و فرصت هایی را پیش روی جامعه جهانی قرار داده است. حوزه قومیت ها، همچون سایر حوزه ها، از این امر مستثنی نبوده و این مساله در هر حال موجبات تغییر را فراهم نموده است و آن چه مهم به نظر می رسد، بازنگری در سیاست گذاری در قبال اقوام را الزامی ساخته است. در این پژوهش کاربردی، با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی پس از انجام مطالعات نظری تلاش گردیده، عوامل موثر بر سطح ارتقا همگرایی اقوام در مولفه سیاسی- امنیتی شناسایی و در ادامه با مشاوره با برخی افراد خبره و صاحب نظر مرتبط با موضوع و اخذ نظرات آنان، پرسشنامه ای جهت اخذ نظرات جامعه آماری تنظیم گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر 214 نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و خطای 1/0، 66 نفر تعیین گردید. داده ها با آزمون های t تک نمونه و آزمون فریدمن و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که تمامی گویه های مولفه سیاسی- امنیتی بر همگرایی اقوام ایرانی موثرند.