ارزیابی حریم امن شهری در ارتباط با آسیب های لرزه ای با کمک نرم افزار GIS مطالعه موردی (استان سیستان و بلوچستان)

زلزله یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی به شمار می آید و با گسترش شهر ها بدون در نظر گرفتن وضعیت گسل های شهرها احتمال قرار گیری شهر بر روی گسل ها و حریم آن ها را افزایش می دهد. با شناخت کامل از خطرات حاصل از رخ دادن زلزله در کشور بر انسان و سازه های انسانی می توان بعضی با وضع قوانینی و افزایش ایمنی به کاهش آسیب ها کمک شایانی نمود. یکی از این افزایش ایمنی، شناخت حریم امن شهری با توجه به شناخت گسل ها و سابقه زلزله های است که قبلا در یک منطقه خاص رخ داده است.

روش تحقیق: 

برای این منظور با استفاده از استانداردهای موجود، حریم امن گسل ها با کمینه و بیشینه استاندارد (300-1000) متر از گسل ها مشخص گردید، همچنین در این پژوهش عواملی چون قدرت زلزله های رخ داده در بازه زمانی 100 سال، جمعیت شهرها، شیب و ارتفاع نوع آب وهوای استان سیستان و بلوچستان موردبررسی قرار گرفتند. در ادامه با استفاده از نرم افزار GIS بر اساس داده های شیب و ارتفاع نوع آب وهوا و قدرت زلزله های رخ داده برای هر یک پهنه بندی IDW انجام گرفت.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که با توجه به گسل های فعال، جمعیت، تاریخچه زلزله های 100 سال کدامین شهر های این استان بر روی گسل و روی حریم 300-1000 متری قرارگرفته و با توجه به سابقه زلزله های مناطق نیاز به برنامه ریزی و وضع قوانینی برای جلوگیری از این مخاطرات دارد.