ارزیابی ابعاد تدریس الکترونیکی در سامانه مدیریت یادگیری (LMS) در بین دانشجویان طی دوره شیوع همه گیری کووید-19

با شیوع همه گیری ویروس کرونا و اختلال در روند اجرایی اکثر فعالیت های اجتماعی، اقتصادی، سیاستی و به ویژه آموزشی از حالت غیرحضوری یا ارتباط مجازی تغییر یافت. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی و آزمون میزان کارایی اتخاذ سامانه مدیریت یادگیری (LMS) به عنوان یکی از روش های تدریس مجازی برنامه ریزی شد.

بر این اساس، از روش پرسشنامه ای برای دریافت نظر دانشجویان رشته های مختلف (به عنوان جامعه هدف) استفاده شد. در این پرسشنامه، میزان کارائی LMS بر اساس هفت مولفه مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در پژوهش حاضر، از آزمون تی-استودنت برای ارزیابی نتایج آماری استفاده شده است.

نتایج بر اساس میانگین و انحراف معیار هر کدام از مولفه های مورد بررسی تفسیر شد و مشخص شد که به جزء در مورد گویه انجام تمرین و تکالیف، سایر گویه های مورد بررسی کم تر از حد متوسط ارزیابی شدند. آماره t تک متغیره نیز برای تمام مولفه ها به جزء تمرین و تکالیف، کم تر از 56/1 (تی جدول استاندارد) تعیین شد. هم چنین، بر اساس سطح معناداری (p-value) کم تر از 001/0مولفه های یادگیری مجازی، می توان گفت که که تفاوت معناداری در پاسخ دهی به تمام سوالات پژوهش وجود داشته اشت.

ضمن تاکید بر رفع محدودیت های موجود، می توان در راستای حل چالش های آموزش مجازی استفاده نمود. به سبب طولانی شدن مدت شیوع بیماری کووید-19 و تشدید پیامدهای ناشی از آن مانند افزایش میزان تقاضای آموزش مجازی، ضرورت تداوم فعالیت های اقتصادی و جایگزینی ابزارهای جدید و در نتیجه کاربرد موثرتر IT ضروری خواهد بود.