بررسی‎ ‎تاثیر طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت برابر آموزش و ‏خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان ‏

هدف کلی پژوهش حاضر "بررسی‎ ‎تاثیر طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت برابر آموزش و ‏خودشکوفایی تحصیلی دانش آموزان ‏‎ ‎متوسطه" است. پژوهش علی مقایسه ای، از نظر روش و ماهیت، از نوع توصیفی بود. جامعه ‏آماری شامل کلیه دانش آموزان کلاس پنجم شهرستان شیروان سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 2550 نفر که طرح شهاب را ‏نگذرانده اند و دانش آموزان کلاس ششم به تعداد 2100 نفر که طرح شهاب را گذرانده اند و نمونه آماری با استفاده از جدول ‏گرجسی- مورگان به ترتیب برابر 334 و 325 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های این پژوهش ‏توسط دو پرسشنامه فرصت برابر آموزش جوانمرد (1393) و خودشکوفایی تحصیلی اهواز (1387) جمع آوری شده است که ‏روایی آن ها از نوع صوری و محتوایی بود و مورد تائید اساتید قرار گرفت و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (71/0) ‏و (87/0) برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از (جدول توزیع فراوانی، نمودار، میانگین، انحراف ‏معیار و محاسبه شاخص های مرکزی و پراکندگی) و در بخش آمار استنباطی از روش آزمون ‏T‏ با استفاده از نرم افزار آماری ‏spss21‎‏ استفاده شد. نتایج نشان داد که با اطمینان 99 درصد، طرح شناسایی و هدایت استعدادهای برتر (شهاب) بر فرصت ‏برابر آموزش و خودشکوفایی تحصیلی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان شیروان که این دوره ها را گذرانده اند تاثیرگذار بود. ‏می توان نتیجه گرفت که هدایت همه استعدادهای برتر می تواند گام مهمی در جهت فرصت برابر آموزش و خودشکوفایی ‏تحصیلی باشد.‏