طراحی ، ساخت و اعتباریابی ابزار سنجش اثربخشی فرایند تدریس دانشجو معلمان برای اساتید کارورزی

هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت و اعتباریابی ابزاری برای سنجش اثربخشی فرایند تدریس دانشجو معلمان در درس کارورزی 4 بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع ابزارسازی است. جهت طراحی ابزار موردنظر، از روش تحلیل محتوا استفاده شد. ابتدا سرفصل ها و درس نامه های موجود کارورزی 4 در دانشگاه فرهنگیان مورد تحلیل قرار گرفت و کدهای معنایی که دربردارنده ی مفهوم اثربخشی تدریس در حیطه های مختلف آن (طراحی، اجرا، ارزشیابی) بودند انتخاب شدند. 66 واحد معنایی استخراج گردید و بعد از اخذ نظرات متخصصان و اعمال اصلاحات، 66 گویه به 56 گویه تقلیل پیدا کرد. در اجرای مقدماتی، ابزار موردنظر در میان نمونه ای 42 نفری اجرا و سوال هایی که نیاز به بازنگری داشت اصلاح شد و در نهایت در مرحله بعد 384 نفر از دانشجو معلمانی که درس کارورزی 4 را در سال تحصیلی 1400-1401 به پایان رسانده بودند به تکمیل پرسش نامه پرداختند. روایی محتوایی پژوهش توسط ده تن از اساتید صاحب نظر و روایی سازه ی آن به وسیله ی تحلیل عاملی بررسی گردید. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس 56 گویه در 4 عامل قرار گرفتند که این چهار عامل در مجموع 61.574 درصد از واریانس کل نمرات را تبیین می کنند. شایان ذکر است که نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم و ضرایب آلفای کرونباخ از ساختار 4 عاملی 56 گویه ای ابزار حمایت کرده و روایی و پایایی آن را تایید نمودند.