تاثیر شکل واسطه خردایش بر توان کشی آسیای میله ای خشک

یکی از اجزای جدایی ناپذیر فرآیند آسیاکنی در آسیا های گردان، واسطه های خردایش مورد استفاده در آنها است. علیرغم سادگی شکل های واسطه های خردایش در آسیای گردان، تاثیر آن ها بر عملکرد شکست و همچنین مصرف توان آسیا، به عنوان یک مشکل پیچیده باقی مانده است. سهم زیادی از مصرف انرژی در کارخانه های فرآوری مواد معدنی مربوط به عملیات آسیاکنی می شود، بنابراین بررسی میزان مصرف توان در این بخش بسیار مهم است. این مقاله به مقایسه اثرات میله های معمولی و شیاردار بر توان مصرفی آسیای میله ای خشک در سرعت ها و پر شدگی های مختلف می پردازد. نتایج نشان داد که با افزایش وزن واسطه های خردایش و سرعت آسیا، توان مصرفی برای هر دو نوع واسطه خردایش مورد مطالعه افزایش و نرخ توان ویژه با افزایش سرعت و پرشدگی واسطه های خردایش کاهش یافت. با افزایش سرعت آسیا، حساسیت توان کشی ویژه به پرشدگی واسطه های خردایش افزایش یافت. توان کشی ویژه میله های شیاردار در سرعت های کم و متوسط، بیشتر از میله های ساده بود، اما در سرعت های بالاتر از 60 درصد سرعت بحرانی، توان کشی ویژه میله های شیاردار کمتر از میله های ساده بود. با استفاده از یک مدل تجربی، مقادیر تجربی و مدل مقایسه شدند. نتایج نشان داد که پیش بینی توان کشی آسیا با استفاده از مدل تجربی ارایه شده در محدوده سرعت های پایین و متوسط قابل اعتمادتر است، بنابراین استفاده از این مدل در سرعت های پایین کاملا معتبر است و با افزایش سرعت آسیا از اعتبار آن کاسته می شود.