بررسی تطبیقی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا در قبال کردستان عراق (2023-2003)

کردستان عراق باتوجه به جایگاه ژئوپلیتیکی و وجود منابع انرژی درآن، منطقه ای استراتژیک و پراهمیت برای قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای به حساب می آید. این مساله سبب شده است تدوین و پیگیری سیاست ویژه ای در قبال این منطقه نیز از گذشته، همراستا و یا در مواردی در تعارض با راهبرد این کشورها در قبال عراق، بخشی از سیاست آنان به منظور دستیابی به منافع و اهداف شان در غرب آسیا باشد. این شرایط بویژه از زمان حمله ایالات متحده به عراق در سال 1991 و ایجاد وضعیت بسیار متمایز خودگردانی در این منطقه و سپس اشغال این کشور در سال 2003 و به رسمیت شناخته شدن خودمختاری اقلیم کردستان در قانون اساسی مصوب 2005 عراق تشدید شده است. دراین چارچوب، سوال اصلی این پژوهش آن است که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده در قبال منطقه کردستان عراق در بازه زمانی 2003تا2023 چگونه قابل تبیین و ارزیابی است. یافته های این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع اسنادی صورت گرفته نشان می ‏دهد که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال منطقه کردستان عراق، در چارچوب سیاست خارجی رئالیسم تدافعی و مبتنی بر راهبرد موازنه تهدید و سیاست خارجی ایالات متحده در قبال این منطقه در قالب سیاست خارجی رئالیسم تهاجمی و مبتنی بر راهبرد احاله مسئولیت پیگیری شده است.