اثربخشی یادگیری معکوس بر راهبرد های فراشناختی یادگیری دانش آموزان دوره اول متوسطه در درس علوم تجربی

مهم ترین عامل در یادگیری دانش آموزان، وجود مشکلات در برنامه درسی است  و اصلی ترین اشکال در برنامه های درسی نیز مربوط به روش های یاددهی-یادگیری می باشد. در این راستا یادگیری معکوس امروزه مورد توجه بسیاری از محققان و مربیان قرارگرفته‏ است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی یادگیری معکوس بر مولفه های راهبردهای فراشناختی یادگیری دانش آموزان دوره اول متوسطه در درس علوم تجربی بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه می باشد. و جامعه آماری آن، کلیه دانش آموزان پسر پایه هشتم دوره اول متوسطه شهر کلیبر در سال تحصیلی 1402-1401  می باشد؛ که از میان آن ها، 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی راهبردهای یادگیری کرمی و همکاران (1384) استفاده شد. ابتدا پیش آزمون بر روی دانش آموزان اجرا شد؛ سپس طی 13 جلسه ی 75 دقیقه ای تحت یادگیری معکوس در درس علوم تجربی  قرار گرفتند.  پس از اجرای جلسات آموزشی، پس آزمون اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج نشان دادند، که اثر یادگیری معکوس بر راهبردهای دانش و کنترل خود و دانش و کنترل فرآیند مثبت و معنی دار است. با لحاظ یافته های این پژوهش و پشتوانه ی نظری وتجربی این حوزه توصیه می شود از این روش درنظام آموزشی استفاده شود.