تاثیر ویژگی های سرشتی شخصیت بر گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان با واسطه گری تنظیم هیجان

بررسی رفتارهای پرخطر از بعد نتایجی که برای رشد روانی، زندگی، سلامت، رشد اجتماعی و موفقیت تحصیلی نوجوانان دارد، دارای جایگاه ویژه ای است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ویژگی های سرشتی شخصیت و گرایش به رفتارهای پرخطر با واسطه گری تنظیم هیجان بود.

 روش پژوهش:

 پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و روش اجرای پژوهش توصیفی-هم بستگی از نوع روش مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش تمام دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر ارومیه در سال تحصیلی 1402_1401 (11500N=) بودند که 372 نفر از آنان به روش کلاین (2010) براساس تعداد متغیرهای مشاهده شده (20) و تخصیص ضریب 20 برای هر متغیر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه سرشت و منش کلنینجر و همکاران (1994)؛ تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2001) و رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران (1397) استفاده شد.

نتایج نشان داد، نوجویی و پاداش وابستگی بر تنظیم هیجان منفی و گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر مستقیم مثبت و معنی دار دارد. نوجویی بر تنظیم هیجان مثبت تاثیر مستقیم منفی و معنی دار دارد. آسیب پرهیزی و پشت کار بر تنظیم هیجان مثبت تاثیر مستقیم مثبت و معنی دار و بر تنظیم هیجان منفی تاثیر مستقیم منفی و معنی دار دارند. آسیب پرهیزی بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر مستقیم منفی و معنی دار دارد. تنظیم هیجان مثبت بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر مستقیم منفی و معنی دار دارد. تنظیم هیجان منفی بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر مستقیم مثبت و معنی دار دارد. نوجویی و پاداش وابستگی از طریق تنظیم هیجان مثبت و منفی بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر غیرمستقیم مثبت و معنی داری دارند. آسیب پرهبزی و پشت کار از طریق تنظیم هیجان مثبت و منفی بر گرایش به رفتارهای پرخطر تاثیر غیرمستقیم منفی و معنی داری دارند.

بنابراین، می توان نتیجه گرفت که در راستای کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در نوجوانان باید نقش ویژگی های سرشتی شخصیت و راهبردهای تنظیم هیجان را مورد توجه قرار داد.