ارزیابی عملکرد دورگه های کرم ابریشم وارداتی و ایرانی در استان خراسان رضوی

در حال حاضر باتوجه به ظرفیت های تولیدی کشور، همزمان با تولید داخلی از خارج از کشور نیز تخم نوغان وارد می شود و از طرفی چون اقلیم و مناطق مختلف آب و هوایی تاثیر زیادی بر عملکرد کرم ابریشم دارد، لذا ضروری است ارزیابی دورگه های کرم ابریشم در اقلیم های مختلف کشور به طور مجزا انجام شود. هدف این تحقیق بررسی عملکرد شش دورگه داخلی و چهار دورگه وارداتی در منطقه خراسان رضوی با اقلیم خشک و نیمه خشک می باشد. دورگه های مورد بررسی در این تحقیق در بهار سال 1399 تحت شرایط استاندارد پرورش کرم ابریشم در شهرستان تربت حیدریه پرورش داده شدند. صفات مورد اندازه گیری شامل درصد ماندگاری شفیره، وزن پیله، عملکرد یک جعبه، تعداد و وزن پیله خوب، تعداد و وزن پیله وازده، درصد پیله دوگانه، وزن قشر پیله و درصد قشر پیله بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار و 150 لارو در هر تکرار انجام شد. نتایج نشان داد دو دورگه وارداتی چینی L×O و O×L در مقایسه با هشت دورگه دیگر برای تمام صفات از نظر آماری عملکرد کمتری داشته (P<0/05) و برای پرورش در منطقه موصوف توصیه نمی شوند. دو دورگه Q×B و B×Q که حاصل آمیزش های دوطرفه هستند از نظر صفات عملکرد یک جعبه، وزن پیله، وزن قشر پیله، درصد قشر پیله، وزن متوسط پیله های خوب و تعداد پیله های خوب عملکرد ضعیف تری داشتند که این تفاوت معنی دار (P<0/05) بود. در بین دورگه های وارداتی دو دورگه 871×872 و 872×871 به دلیل برتری نسبت به سایر دورگه ها و نزدیکی عملکرد صفات می تواند مورد توجه قرار گیرد. این بررسی نشان داد دورگه های ایرانی نسبت به دورگه های برتر وارداتی قابلیت رقابت خوبی داشته و می توانند همچنان در منطقه خراسان توصیه و پرورش داده شوند.