تبیین مدل پیش بینی هراس اجتماعی ناشی از کرونا از طریق باورهای غیر منطقی در بین معلمان ابتدایی شهر تهران

هدف این پژوهش تبین مدل پیش بینی هراس اجتماعی ناشی از کرونا از طریق باورهای غیر منطقی در بین معلمان ابتدایی شهر تهران بود. مطالعه حاضراز لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان در مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1402 بوده است. حجم نمونه با استفاده از روش کلاین تعداد 213 نفر مشخص شد. تعداد حجم جامعه برای این پژوهش با استفاده از روش کلاین، 213 نفر بود که از طریق روش نمونه گیری در دسترس در بین معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران با توزیع پرسشنامه آنلاین، داده ها گردآوری شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه هراس از کرونا حیدری (1399) و مقیاس باورهای غیرمنطقی جونز (1969) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS 23 انجام شد. در بخش آمار استنباطی جهت تشخیص نرمال بودن متغیرهای پژوهش از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف (K-S) و جهت آزمون فرضیات از آزمونهایی همچون لوون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس استفاده شده است. بر اساس یافته ها، نتیجه فرضیه اصلی نشان می دهد، هراس اجتماعی ناشی از کرونا از طریق باورهای غیرمنطقی قابل پیش بینی است به صورتیکه متغیر باورهای غیرمنطقی با ضریب تاثیر رگرسیونی (227/.Beta=) پیش بینی کننده قوی هراس اجتماعی ناشی از کرونا می باشد. همچنین یافته ها نشان داد که بین متغیر سن، تحصیلات و سابقه کار با هراس ناشی از کرونا رابطه معناداری وجود داشت. همچنین بین متغیر سن، تحصیلات و سابقه کار با باورهای غیرمنطقی رابطه معناداری وجود داشت.