بررسی تاثیر فرایندهای آسیاکاری و گرمایش روی تغییرات فازی یک نوع بوکسیت ایرانی

نمونه های بوکسیت از منابع معدنی استان کهگیلویه و بویراحمد تهیه شد و پس از فرایندهای خردایش، ترکیب شیمیایی و مینرالوژیکی نمونه ها مشخص شد. فرایندهای آسیاکاری نمونه های بوکسیت با استفاده از یک آسیای سیاره ای در محفظه فولادی و محفظه زیرکونیایی انجام شد. آزمون های گرمایش در اتمسفر هوا و در دماهای 600 تا 1000 درجه سانتی گراد با زمان نگه داری یک ساعت انجام شد. نتایج الگوهای پراش اشعه ایکس نمونه بوکسیت، کانی (مینرال) بوهمیت را به عنوان مینرال غالب نشان داد و با استفاده از آنالیزگرماسنجی همزمان، دمای واکنش تکلیس (آب زدایی) بوهمیت موجود در نمونه بوکسیت در حدود 540 درجه سانتی گراد به دست آمد. فاز بوهمیت در نمونه بوکسیت در اثر گرمایش به اکسیدآلومینیم تبدیل شد و کاهش وزن مربوط به این تغییر فاز در محصولات پس از گرمایش با درصد اتلاف حرارتی در آنالیزهای شیمیایی مطابقت داشت. گرمایش نمونه های بوکسیت پس از آسیاکاری در دمای 800 درجه سانتی گراد، نشانه هایی از فاز اکسید آلومینیم را در الگوهای پراش اشعه ایکس نشان دادند. به دلیل هم پوشانی پیک های اصلی اکسیدآلومینیم با پیک های فاز مگنتیت در الگوهای پراش اشعه ایکس، از آزمون های مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی استفاده شد. نتایج این آزمون ها، نشانه های یک فاز مغناطیسی را در نمونه های بوکسیت پس از آسیاکاری نشان دادند. با توجه به نتایج این پژوهش، ورود ناخالصی های آهن به دلیل سایش جداره محفظه و گلوله های آسیا در نمونه های بوکسیت هنگام آسیاکاری در محفظه فولادی و یا وجود آهن دو ظرفیتی در نمونه بوکسیت می توانند دلایل این نشانه های مغناطیسی باشند. این عوامل همچنین از جمله دلایل اصلی تشکیل فاز مگنتیت هستند.