راهکارهای توسعه پایدار گردشگری مبتنی بر تحلیل کیفیت کالبدی روستاهای کویری؛ مورد مطالعه: روستای بیابانک، سمنان

گردشگری روستایی به عنوان یکی از راهبردهای توسعه پایدار، نقشی کلیدی در رونق اقتصادی و اجتماعی جوامع روستایی ایفا میکند. با توجه به اهمیت کالبد روستا در جذب گردشگر، این پژوهش به بررسی نقش کالبد در توسعه پایدار گردشگری روستایی در اقلیم گرم و خشک و ارائه راهکارهایی برای ارتقای کیفیت کالبدی در این مناطق میپردازد. روستای بیابانک در استان سمنان به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر جمعآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. یافته ها نشان میدهد که عواملی مانند بافت کالبدی روستا، مصالح و معماری بومی، تناسب با اقلیم، دسترسی به امکانات و خدمات، و توجه به المانهای زیباییشناسی در ارتقای کیفیت کالبدی و توسعه پایدار گردشگری روستایی در اقلیم گرم و خشک نقشآفرین هستند. بر این اساس، راهکارهایی برای ارتقای کیفیت کالبدی روستای بیابانک ارائه میشود که شامل مواردی مانند احیای بافت کالبدی سنتی، استفاده از مصالح بومی و سازگار با اقلیم، توجه به اصول معماری پایدار، ارتقای دسترسی به امکانات و خدمات، و زیباسازی محیط روستا است.