رابطه ذهن آگاهی با فرسودگی عاطفی با توجه به نقش میانجی سرسختی روان شناختی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجیگرانه سرسختی روان شناختی در رابطه بین ذهن آگاهی با فرسودگی عاطفی انجام گردید. این پژوهش از نظر نوع، توصیفی و از نظر روش همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان ادارات آموزش و پرورش شش منطقه شهر اصفهان به تعداد 735 نفر تشکیل داده اند که از میان آنان، تعداد 200 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ذهن آگاهی (بائر و همکاران ، 2006)، پرسشنامه فرسودگی عاطفی (مسلش و جکسون ،1981) و پرسشنامه سرسختی روان شناختی (کوباسا و همکاران ، 1982) بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ذهن آگاهی با سرسختی روان شناختی دارای رابطه مثبت معنادار (01/0> p)، سرسختی روان شناختی و ذهن آگاهی با فرسودگی عاطفی دارای رابطه منفی معنادار (01/0> p) می باشند. همچنین، مدل ارائه شده از برازش مطلوبی برخوردار است و سرسختی روان شناختی، میانجی کننده تاثیر ذهن آگاهی بر فرسودگی عاطفی (01/0> p) است. بنابراین، با توجه به یافته های این پژوهش میتوان چنین نتیجه گیری نمود که از طریق بهبود ذهن آگاهی و سرسختی روانشناختی می توان فرسودگی عاطفی را کاهش داد. بنابراین، به دلیل اهمیت فرسودگی عاطفی در میان کارمندان ادارات آموزش و پرورش، توجه به این یافته های مهم باید مد نظر مدیران و سیاست گذاران این سازمان قرار گیرد