نقش میانجی مکانیسم های روانشناسی مثبت گرا در تاثیرگذاری حمایت سازمانی درک شده بر دلبستگی کاری

هدف از این پژوهش، تاثیر حمایت سازمانی درک شده بر دلبستگی کاری؛ با تاکید بر نقش میانجی مکانیسم های روانشناسی مثبت گرا (کامیابی و شکوفایی) می‏باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. پژوهش در میان کارکنان اداره کل ورزش و جوانان یزد انجام شده که با اتکا به حجم نمونه مبتنی بر تمام شماری، از میان 130 نفر از افراد حائز شرایط، 97 پرسشنامه تکمیل شد. ابزار گردآوری داده‏ها، پرسش ‏نامه‏های استانداری است که در این زمینه وجود دارند. روایی و پایایی مدل اندازه گیری حاکی از آن است که مدل از روایی و پایایی خوبی برخوردار است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات توسط نرم‏افزار SMART-PLS، نشان داد که حمایت سازمانی درک شده بر دلبستگی کاری تاثیر متوسط، مستقیم، غیرمستقیم و معنی دار و بر کامیابی و شکوفایی تاثیر قوی، مستقیم، و معنی دار دارد، کامیابی و شکوفایی بر دلبستگی کاری تاثیر ضعیف، مستقیم و معنی دار و تاثیر متوسط، مستقیم و معنی دار دارد در نهایت کامیابی و شکوفایی می‏تواند نقش میانجی‏گری را در تاثیرگذاری حمایت سازمانی درک شده بر دلبستگی کاری را ایفا کند. با وجود مدل طراحی می توان انتظار داشت که اداره مذکور بتواند به منظور افزایش دلبستگی کاری به به حمایت سازمانی درک شده متوسل شود و اگر بخواهد تاثیرگذاری بیشتری بر دلبستگی کاری کارکنانشان داشته باشد بایستی بتواند مکانیسم های کامیابی و شکوفایی را که به عنوان متغیرهای میانجی در این پژوهش مطرح شدند را، دخالت دهد.