-تحلیل دگرریختی در تاقدیس پازنان بر اساس داده های زیر سطحی و ویژگی های هندسی

تاقدیس پازنان یکی از مهترین مخازن گاز میعانی ایران است که با روند شمال باختر- جنوب خاور در بخش جنوب خاوری فروبار دزفول قرار دارد. تحلیل ساختاری و دگرریختی این تاقدیس بر اساس تفسیر داده های زیرسطحی موجود (شامل اطلاعات لرزه نگاری سه بعدی و داده چاه های حفاری شده)، بیانگر آن است که سبک چین خوردگی این تاقدیس در افق مخزنی آسماری و سازندهای قدیمی تر از آن از نوع چین خوردگی جدایشی نامتقارن گسل خورده (Faulted Asymmetric Detachment Fold) است. بر پایه تفسیر ساختاری راس افق های آسماری، سروک، فهلیان، گوتنیا و یک افق عمیق (احتمالا راس کنگان) در برش های لرزه ای عرضی این تاقدیس، این تاقدیس به 3 کوهان اصلی جنوب خاوری، مرکزی و شمال باختری قابل تفکیک است که با ساختارهای زین سان (Saddles) از یکدیگر جدا می شوند. تفسیر داده های لرزه ای و ستون چینه شناسی مشاهده شده، به وضوح نشان می دهد که از ستبرای سازندهای به ویژه کرتاسه ی پسین و پالئوسن در اثر برخاستگی بلندای قدیمی هندیجان- ایذه کاسته شده است به طوری که سازندهای ایلام و گورپی نیز در محل بلندا نهشته نشده یا فرسایش یافته اند. تفسیر بازتابنده معادل راس افق آسماری در برش های زمانی (Time slices) مکعب لرزه ای پازنان نشان می دهد که با فرض اینکه تغییرات در بعد مکانی (در طول محور تاقدیس پازنان) با تغییرات در بعد زمانی (در طی زمان چین خوردگی تاقدیس) هم ارز باشد؛ رشد چین در کوهان های مرکزی و جنوب خاوری تاقدیس پازنان به صورت هم زمان ولی به طور مجزا بوده است ولی کوهان شمال باختری این تاقدیس پس از افزایش دگرریختی شروع به چین خوردگی کرده و در نهایت به کوهان مرکزی متصل شده است.