تاثیر گروه درمانی متمرکز بر هیجان (EFGT) بر بدتنظیمی هیجانی، تکانشگری و گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دختر خودآسیب رسان

مطالعات زیادی اثربخشی گروه درمانی متمرکز بر هیجان (EFGT) را بر انواع آسیب شناسی روانی در گروه های آسیب پذیر نشان داده اند. با این حال، مشخص نیست که آیا این مداخله برای دانش آموزان خودآسیب رسان موثر است یا خیر. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر EFGT بر بدتنظیمی هیجانی، تکانشگری و گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دختر خودآسیب  رسان انجام شد.

این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه ی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان بوکان در سال تحصیلی 1401-1402 بودند که از این میان 45 دانش آموز با روش نمونه گیری چند مرحله ای و با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند و به طور تصادفی و برابر به گروه های آزمایش، پلاسیبو و گواه (هر کدام 15 دانش آموز) تخصیص یافتند. شرکت کنندگان قبل و بعد از گروه درمانی و در مرحله پیگیری، پرسشنامه رفتارهای خودآسیب رسان، پرسشنامه بدتنظیمی هیجانی، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی و پرسشنامه تکانشگری را تکمیل کردند. پروتکل درمان هیجان مدار واتسون و گرینبرگ (2006) در 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 2 ماه برای گروه آزمایش اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط از طریق نرم افزار SPSS-25 انجام شد.

نتایج نشان داد که EFGT می تواند به طور معناداری موجب کاهش نمرات بدتنظیمی هیجانی، تکانشگری، گرایش به رفتارهای پرخطر و خودآسیب رسان دانش آموزان در گروه آزمایش نسبت به گروه های پلاسیبو و گواه گردد و این نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود  (01/0<p).

نتایج پژوهش حاضر حمایت تجربی مناسبی برای تاثیر EFGT در جهت کاهش بدتنظیمی هیجانی، تکانشگری، تمایل به رفتارهای پرخطر و تمایلات خودآسیبی در دانش آموزان در معرض خطر فراهم آورد. از این رو، متخصصان بالینی و روان درمان گران می توانند از این مداخله برای درمان موثر مشکلات هیجانی، رفتارهای پرخطر و تمایلات خودآسیبی در دانش آموزان بهره گیرند.