مدیریت راهکارهای ارتقای ایمنی شبکه راه‎ها با لحاظ کردن پارامترهای اقتصادی

امروزه خسارات زیادی در اثر تصادفات جاده‏ای به شبکه حمل ونقل و همچنین افراد جامعه وارد شده که بعضا جبران‎ناپذیر نیز هستند. این موضوع نیاز مبرم به ارائه راهکار برای ارتقای ایمنی راه‏ها به طور مداوم را نشان می‏دهد. ادارات راهداری بایستی بودجه لازم برای ایمن‏سازی راه‏های کشور را تخصیص دهند. اما مشکل این است که بودجه تخصیص داده شده به دلیل گستردگی شبکه راه های کشور برای انجام اقدامات در حد ایده آل کافی نیست؛ بنابراین برای ارتقای ایمنی شبکه راه‎ها این بودجه باید به صورت بهینه جهت لحاظ نمودن اولویت های ایمن سازی تخصیص داده شود.باتوجه به مواردی که بیان شد و اهمیت موضوع ایمنی راه ‏های برون شهری، یک مدل اقتصادی برای ارتقای وضعیت ایمنی راه ها در این مقاله ارائه می‎شود. این مدل با در نظر داشتن وضعیت هندسی راه‏ ها و اطلاعات مربوط به تصادفات، همچنین بررسی شرایط اقتصادی جامعه و هزینه اجرای راهکارهای ایمنی، بهترین راهکار برای کاهش تصادفات و تلفات جاده‏ای را مشخص می‏کند. برای انجام بهینه سازی از مدل برنامه‏ریزی عدد صحیح استفاده می‎شود. متغیرهای تصمیم در این مقاله راهکارهای بهبود ایمنی هستند. ضرایب متغیرهای تصمیم در این مدل، احتمال اجرای هر راهکار است که این احتمالات توسط روش بیز ساده، محاسبه می شود. همچنین در این مدل محدودیت های هندسی و اقتصادی نیز برای انتخاب بهترین راهکار بهبود ایمنی در نظر گرفته شده است. سپس این مدل در یک مطالعه موردی از جاده‏های برون شهری استان کرمان مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از روش پیشنهادی، با در دست داشتن مشخصات عنوان شده از هر قطعه و در نظرگرفتن پارامترهای اقتصادی کشور، راهکار ایمنی بهینه را می‏توان برای جاده‏های برون شهری ارائه داد. در نهایت باتوجه به شناسایی محور پرتصادف انار-رفسنجان چهار راهکار ایمنی روشنایی مسیر، شیار لرزاننده، گاردیل و ترمیم خرابی‏ها و ناهمواری‏ها به عنوان مناسب ترین راهکارها برای این محور معرفی شدند.