مطالعه تطبیقی متن و تصویر در نسخه چاپ سنگی امیرارسلان نامدار از منظر هویت فرهنگی
داستان امیرارسلان نامدار از داستانهای عامیانه ادبیات ایران در دوره قاجار است که این مقاله تلاش میکند با تطبیق متن و تصویر، ساختارهای پنهان و آشکار فرهنگی و هویتی آن را واکاوی و ضمن بازیابی ریشه های فرهنگی مستتر در این داستان، نمودهای آن را در تصاویر نسخه چاپ سنگی سال 1317 ه. ق معرفی و مطالعه کند. داستان امیرارسلان از مشهورترین قصههای بلند رمانسوار است که در دوره گذار از قصه به رمان جای میگیرد. امیرارسلان در میانه دوره قاجار نوشته شده و برخی ویژگی-های داستانهای سنتی و کهن ایران و برخی ویژگیهای رمان و داستان جدید در آن قابل مشاهده است. روش تحقیق در این مقاله، توصیفی-تحلیلی با رویکرد تاریخی و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که به علت وجود هویت های چندگانه در فرهنگ و جامعه دوره قاجار، لایه های هویتی متعدد در ادبیات و هنر این دوره قابل بازیابی است. از این رو، در داستان امیرارسلان نامدار، سه لایه وجود دارد: لایه هویتی فرنگی مآبی در اولین سطح قرار دارد و پس از آن لایه هویتی ایرانی-اسلامی در دومین سطح و لایه هویتی باستانگرایی در سطح زیرین یا ضعیف تر هویت های ادبی و بصری قرار گرفته است.
متن ، تصویر ، چاپ سنگی ، امیرارسلان نامدار ، هویت فرهنگی
-
جریان شناسی پیرنامه های خطه خراسان و قومس از قرن چهارم تا هشتم هجری قمری
مریم رجبی نیا*،
مجله ادبیات عرفانی، بهار 1403 -
مواجهه با «دیگری فرهنگی» در ادبیات داستانی مهاجرت افغانستان مطالعه موردی: پایان روز نوشته محمدحسین محمدی
ام فروه موسوی*،
نشریه روایت شناسی، بهار و تابستان 1403 -
بازیابی و تفکیک لایه های هویتی در نسخه های مصور چاپ سنگی قاجار (مطالعه موردی: نسخه های ادبیات عامیانه)
اشرف سادات موسوی لر*،
مجله مبانی نظری هنرهای تجسمی، بهار و تابستان 1398 -
بررسی فرآیند تبدیل شدن نقش مایه تابلوی جیغ ادوارد مونش به شمایل جهانی (Icon) جهانی در گذر زمان
، زهرا رهبرنیا
ماهنامه دنیای چاپ، آبان 1397