اثر جیره های حاوی سطوح مختلف کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.) بر مصرف خوراک، عملکرد رشد، گوارش پذیری مواد مغذی و فراسنجه های خونی بره های نر کردی

این پژوهش به منظور بررسی اثر سطح علوفه کنگر فرنگی جیره بر عملکرد رشد، گوارش پذیری مواد مغذی و فراسنجه های خونی بره های نر پرواری انجام شد. از 24 راس بره نر کردی (35/2 ± 18/30 کیلوگرم وزن زنده و سن 7 ماه) در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل جیره بدون کنگر فرنگی (شاهد)، جیره حاوی 10 درصد کنگر فرنگی و جیره حاوی 20 درصد کنگر فرنگی بودند. دوره آزمایش 100 روز بود که 20 روز آن به دوره عادت پذیری و 80 روز باقیمانده به ثبت داده ها و جمع آوری نمونه ها اختصاص داده شد. نتایج نشان داد که بره های تغذیه شده با جیره های حاوی کنگر فرنگی نسبت به بره های تغذیه شده با جیره شاهد دارای افزایش وزن روزانه و بازده استفاده از خوراک بیشتری بودند (05/0<p). با افزایش سطح کنگر فرنگی در جیره، گوارش پذیری ماده خشک (09/0=p)، ماده آلی (09/0=p) و پروتئین خام (10/0=p) به طور خطی تمایل به افزایش نشان داد، در حالی که گوارش پذیری الیاف نامحلول در شوینده خنثی تحت تاثیر سطح کنگر فرنگی در جیره قرار نگرفت. بره های تغذیه شده با جیره های حاوی کنگر فرنگی در مقایسه با گروه شاهد دارای غلظت نیتروژن اوره ای خون کمتری بودند (05/0<p)، در حالی که غلظت گلوکز، پروتئین کل، آلبومین، گلوبولین، کلسترول و تری گلیسرید پلاسمای بره ها توسط جیره های آزمایشی تحت تاثیر قرار نگرفت. به طور کلی تغذیه علوفه کنگر فرنگی به بره های پرواری تا سطح 20 درصد کل جیره کامل مخلوط اثر منفی بر مصرف خوراک و گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی نداشت و باعث بهبود عملکرد رشد آن ها شد.