تحلیل تمایزهای جغرافیایی استقرار مدارس در محلات شهری از منظر عدالت فضایی (مطالعه موردی:شهر بیرجند)

رشد شتابان شهرنشینی در دهه های اخیر، سبب نابرابری در شرایط سکونت و دسترسی به زیرساخت های فیزیکی و اجتماعی میان نواحی و گروه های شهری شده است. یکی از بااهمیت ترین و ضروری ترین مسائل برنامه ریزی شهری، توزیع عادلانه امکانات، خدمات و میزان دسترسی شهروندان در سطح محلات شهری است. عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی شهری عامل مهمی برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان و توسعه پایدار محیط شهری محسوب می شود. عدالت فضایی به عنوان موضوعی اساسی در فرآیند برنامه ریزی و مدیریت شهری در مرکز توجه قرار داشته و پرداختن به مفهوم و ترسیم چشم انداز و تدوین سیاست های مربوط به آن امری ضروری است. عدالت فضایی در پراکنش فضایی مدارس از مسائل مهم موردتوجه برنامه ریزان است. این تحقیق باهدف تحلیل تمایزهای جغرافیایی استقرار مدارس از منظر عدالت فضایی در شهر بیرجند انجام شده و روش تحقیق آن از نوع توصیفی - تحلیلی است. برای پاسخ به سوالات تحقیق از روش مصاحبه (مراجعه به آموزش و پرورش) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که به طورکلی عدالت فضایی در استقرار مدارس در محلات مختلف بیرجند به طور یکسان رعایت نشده و در برخی مناطق تراکم و امکانات بیشتر و در برخی کمتر است.