طراحی و اعتباریابی برنامه درسی گردشگری پایدار در آموزش عالی

پژوهش باهدف طراحی و اعتباریابی الگوی برنامه درسی گردشگری پایدار در آموزش عالی با روش ترکیبی انجام گرفت. نخست، از روش فراترکیب استفاده گردید، جامعه تحقیق کیفی در فرایند سنتز شامل کلیه آثار منتشر شده در این حوزه از سال های2000تا 2024در پایگاه اطلاعاتی معتبر شامل 66 سند می باشد از روش کنترل اعضاء و ضریب توافق برابر با 75% برای اعتبارداده ها استفاده شد. یافته ها در ده عنصر برنامه درسی گردشگری پایدار ارائه و روایابی آن براساس دیدگاه متخصصان گردشگری و برنامه ریزی درسی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته تایید شد. سپس داده ها با استفاده از مدل تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی اعتباریابی گردید. جامعه آماری،کلیه متخصصان حوزه گردشگری و برنامه ریزی درسی و دانشجویان دکتری هر دو رشته و نمونه مشارکت کننده 150نفر از 24 دانشگاه که رشته های برنامه ریزی درسی و گردشگری را دارا بودند، با رویکرد نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روایی پرسشنامه از روش لاوشه و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرنباخ 8/96%محاسبه و تائید شد. یافته ها نشان داد سازه های پژوهش از لحاظ همگرایی و همبستگی از اعتبار کافی برخوردار هستند.یافته ها شامل شش مضمون خبرگی، نظرورزانه (توجه به جنبه پویا و دینامیک مفاهیم)، کارآفرینانه (کنش هوشمندانه متناسب)، طبیعت گرایانه (رفتار محیط زیستی مسئولانه)، استراتژک گانه (راهبردهای مدیریتی)، جامعه شناسانه (درک رابطه واقع بینانه تر با مسائل) و انسانگرایانه (تغییر در ارزش های انسانی) نشان داده شدکه با تمرکز بر آن ها عناصر برنامه درسی با نظر به مفروضه های بنیادی برای پایداری، خلق فرصت ها و نوآوری در یادگیری، نتایج یادگیری و آمادگی دانشجویان برای کنش کاربردی طراحی شد. هر حیطه تعریف شده از یافته های پژوهش در جای خود با توجه به گرایش های متعدد رشته های حوزه گردشگری غنای عناصر برنامه درسی گردشگری پایدار را دارا و می تواند مورد استفاده قرار گیرد.