ارتباط هوش معنوی با استرس ادراک شده در دوران بارداری زنان

بارداری و زایمان یک رویداد طبیعی در چرخه زندگی زنان، ولی در عین حال تجربه ای پر از استرس تلقی می شود که با تغییرات گسترده روانی و جسمی در مادران باردار همراه است. از آنجا که معنویت به عنوان منبع پنهان عشق و لذت و ارتباط با الوهیت، باعث تقویت و محافظت انسان در برابر آشفتگی، پریشانی و استرس های زندگی روزمره باشد، به نظر می رسد هوش معنوی می تواند در کاهش استرس در دوران بارداری موثر باشد. این پژوهش به منظور تعیین ارتباط هوش معنوی و استرس در مادران باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز انجام شده است.

این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 190 زن باردار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز در سال 1401 تشکیل می دهند که به روش نمونه گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های هوش معنوی (با خرده مقیاس های درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی با اتکا به هسته درونی) و استرس ادراک شده (با خرده مقیاس های استرس ادراک شده منفی و استرس ادراک شده مثبت) استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

این مطالعه نشان داد میانگین استرس درک شده کل و بعد مثبت استرس درک شده با ویژگی های دموگرافیک مشارکت کنندگان اختلاف معنی دار ندارد، اما بین میانگین نمره بعد منفی استرس درک شده با سابقه سقط جنین اختلاف معنی دار وجود دارد. همبستگی بین استرس ادراک شده بعد منفی و بعد مثبت با سرچشمه هستی (خرده مقیاس هوش معنوی) به ترتیب با ضرایب همبستگی 154/ 0 (04/ 0= P) و 224/ 0 (001/ 0 > P) معنی دار بود. همچنین همبستگی بین نمره زندگی معنوی با اتکا به هسته درونی (از خرده مقیاس هوش معنوی) با استرس ادراک شده بعد منفی با ضریب همبستگی 234/ 0 (001/ 0> P) معنی دار بود.

با توجه به یافته های این مطالعه مبنی بر همبستگی بین درک ارتباط با سرچشمه هستی و استرس ادراک شده در بعد منفی و بعد مثبت، به نظر می رسد برخورداری بانوان از هوش معنوی و ارتباط با منشا هستی می تواند کاهش استرس آنان در دوران بارداری و در نتیجه بهبود وضعیت سلامت مادران و نوزادان را در پی داشته باشد.