بررسی میزان سواد سلامت الکترونیک و عوامل مرتبط با آن در میان سالمندان مقیم جامعه شهر تهران

توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تمامی زمینه ها ازجمله مراقبت های بهداشتی تاثیر گذاشته است. با توجه به ازدیاد منابع الکترونیک که محتوای سلامت تولید می کنند، داشتن سواد سلامت الکترونیک کافی برای سالمندان یک الزام به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین سطح سواد سلامت الکترونیک و عوامل مرتبط با آن بین سالمندان مقیم جامعه انجام شد.

این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی- همبستگی بر روی 210 نفر از سالمندان بالای 60 سال مقیم جامعه شهر تهران به روش نمونه گیری چندمرحله ای در سال 1403 انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، نسخه فارسی مقیاس سواد سلامت الکترونیک بود که توسط سالمندان تکمیل گردید. همچنین تعدادی متغیرهای فردی و جمعیت شناسی به منظور شناسایی ارتباط آن ها با سواد سلامت الکترونیک، جمع آوری گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری کامپیوتری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

میانگین نمره شرکت کنندگان در سواد سلامت الکترونیک 67/8±2/23 بود که کمتر از متوسط است. ابتلا به بیماری مزمن ارتباط معکوس معنی داری با سواد سلامت الکترونیک داشت (05/0<p). سطح تحصیلات و میزان استفاده روزانه از فناوری پیش بینی کننده های مثبت و معنادار سواد سلامت الکترونیک بود (001/0<p).

شناسایی و ارزیابی سطح سواد سلامت الکترونیک سالمندان و عوامل مرتبط با آن می تواند اولین گام در پیشبرد راهبرهایی به منظور بهبود سواد سلامت سالمندان باشد. یک نیاز حیاتی برای تقویت مهارت های سلامت الکترونیک و ارتقا سواد سلامت الکترونیک خصوصا در جمعیت سالمندان با تحصیلات و میزان استفاده اندک و مبتلا به بیماری های مزمن احساس می شود.