سیاست گذاری امنیتی در جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اسناد بالادستی

سیاست گذاری امنیتی یکی از مهم ترین بحث های امنیتی جمهوری اسلامی ایران می باشد و دلیل آن هم این است که جمهوری اسلامی ایران، به عنوان کشوری با موقعیت استراتژیک خاص خود، در دنیای معاصر همواره در معرض انبوهی از تهدیدات در سطوح مختلف قرار داشته است. آنچه بیش از هر چیز دیگر در سیاست گذاری امنیتی برای امنیت کشور و مقابله با تهدیدات لازم به نظر می رسد توجه به سیاست های مقابله با این گونه تهدیدات در حوزه امنیتی است. هدف از این پژوهش دستیابی به سیاست گذاری امنیتی با توجه به اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران می باشد. پرسش اصلی آن است که سیاست گذاری امنیتی جمهوری اسلامی ایران با توجه به اسناد بالادستی چه میزان و تا چه درجه ای می تواند در مواقع بحران و تهدیدات، کارساز و جواب گوی مسایل روز باشد؟ روش استفاده در این پژوهش روش کتابخانه ای و مطالعه منابع مکتوب در حوزه سیاست گذاری امنیتی در اسناد بالادستی می باشد که از نوع پژوهش های کاربردی محسوب می شود و تحلیل داده ها مبتنی بر روش کیفی است. در ادامه این کار پژوهشی برای روشن شدن مطلب، اول به توضیح سیاست گذاری امنیتی، امنیت و امنیت ملی، تهدید و اسناد بالادستی پرداخته شد و بعد باتوجه به سیاست گذاری در اسناد بالادستی از قبیل سند چشم انداز و قانون پنجم توسعه، موضوع مورد مداقه قرار گرفت تا میزان اهمیت و توجه اسناد بالادستی در سیاست گذاری امنیتی مشخص شود. نتایج به دست آمده از بررسی های پژوهش نشان می دهد که اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران توجه ویژه ای به سیاست گذاری امنیتی در همه ابعاد دارند.