اثر 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر بیان ژن های AKT وmTORC-1 در صفحه حرکتی انتهایی عضله چهار سر ران موش ویستار یائسه شده

یائسگی با عدم تعادل در بیان ژن های آتروژنیک در پایانه عصب حرکتی همراه است؛ اما اثر تمرینات مقاومتی بر بیان ژن های اثرگذار بر مهار سارکوپنی در صفحه محرک عصبی به خوبی مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر بیان ژن های AKT وmTORC-1 در صفحه حرکتی انتهایی عضله چهار سر ران موش ویستار یائسه شده می باشد.

در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرائی ماده نژاد ویستار 8 تا 12 هفته ای، با میانگین وزن 235 تا 265 گرم، به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی (RT) و کنترل (C) (هر گروه 10 سر) تقسیم شدند. اوارکتومی پس از بیهوشی با تزریق داخل صفاقی مخلوط کتامین - زایلازین با یک برش دوطرفه از ناحیه کمر انجام شد. تمرین مقاومتی فزاینده 8 هفته، 5 روز در هفته بر نردبان شیب 85 درجه انجام شد. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و ریکاوری پس از آن حیوانات قربانی و عصب عضله چهار سر ران آن ها استخراج شد. تعیین بیان ژن های AKT و mTOR-1 با روش Real time- PCR و اختلاف بین گروهی توسط آزمون t مستقل و در سطح معنی داری 5%≥P انجام شد.

بیان ژن های AKT و mTORC-1 در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشتند (به ترتیب 001/0=P و 003/0=P). تفاوت معناداری در میانگین وزن گروه ها مشاهده نشد (151/0=P).

به نظر می رسد تمرین مقاومتی فزاینده از طریق افزایش بیان ژن های AKT و mTORC-1 در صفحه حرکتی انتهایی عضله، سارکوپنی ناشی از یائسگی را کاهش می دهد.