تاریخگیری یا مکتبی اصالت تاریخ

بحث و بررسی دقیق جامع درباره موضوع مهم و تاثیر گذاری چون تاریخگیری طی مقاله ای کوتاه، اگر نه غیر ممکن کاری بس دشوار خواهد بود. مضابا اینکه در این مورد نیز همانند دیگر حوزه های نری تاریخ، در زبان فارسی با قلت منابع روبه رو هستیم. بحث هایی چند به طور پراکنده در نشریات و برخی ازمنابع ترجمه شده، و دو کتاب فقرتاریخیگری و جامعه باز و دشمنان آن اثر پوپر اصلی ترین منابع فارسی در این زمینه به شمار می روند که هر دو از دیدگاه انتقادی در نقد و تعریض علیه اشکال مختلف تاریخیگری (مذهب اصالت تاریخ) نوشته شده اند، که به گفته وی (در جامعه باز و دشمنان آن) مانعی باز دارنده در برار برخورد عقلی با مشکلات بازسازی اجتماعی به شمار می روند،ومسئولیت مخالفت گسترده و بی وجه با امکان اصلاحگری دمکراتیک به گردن آنهاست...