پیش بینی دلزدگی زناشویی براساس تعارضات زناشویی و باورهای ارتباطی در زوجین متقاضی طلاق

دلزدگی زناشویی و ناسازگاری زناشویی یکی از رویدادهای مهم زندگی است و عواقب قابل توجهی اقتصادی و اجتماعی دارد. آسیب های خانوادگی در بسیاری از کشورها و از آن جمله نرخ طلاق در سال های اخیر افزایش یافته و در دهه اخیر  به اوج خود رسیده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس تعارضات زناشویی و باورهای ارتباطی در زوجین متقاضی طلاق انجام گردید.

جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگاه خانواده و شورای حل اختلاف شهر مشهد، در طول پاییز 1398 (122000 مورد پروند طلاق) بود. برای این منظور 100 زوج (200 نفر) از جامعه مذکور با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از مقیاس دلزدگی زناشویی (MDS؛ کایزر، 1996)، پرسشنامه تعارضات زناشویی تجدیدنظر شده (MCQ-R؛ ثنائی و همکاران، 1387) و پرسشنامه باورهای ارتباطی (RBI؛ ایدلسون و اپستاین، 1982) استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان دادند که تنها 3 مورد از زیرمولفه های تعارضات زناشویی (شامل کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان، کاهش ارتباط موثر و افزایش واکنش های هیجانی) با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت معناداری دارند. همچنین نتایج نشان داد که مدل رگرسیون چندگانه همزمان معنی دار بود (001/0p<) و مولفه های این دو متغیر در مجموع توانستند 30% از واریانس دلزدگی زناشویی را به طور معنی دار پیش بینی کنند (552/0=R و 304/0=R2).

بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و نقش تعارضات و باورهای ارتباطی در پیش بینی دلزدگی زناشویی، لازم است مشاوران خانواده در مشاوره های قبل از ازدواج و هنگام بروز تعارضات زناشویی و در مورد متقاضیان طلاق به بررسی این موارد بپردازند و مداخلات هدفمندی را برای آنها تدارک ببینند.