اثربخشی اجرای مراقبت دهان و دندان بر اختلالات بلع مددجویان مبتلابه بیماری اسکلروز چندگانه

یکی از مشکلات اصلی بیماران مبتلابه اسکلروز چندگانه، اختلالات بلع است که آموزش و اجرای مراقبت از دهان و دندان به این افراد می تواند بر کاهش عوارض آن، مانند آسپیراسیون و پنومونی موثر واقع گردد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر اجرای مراقبت دهان و دندان بر اختلالات بلع بیماران مبتلابه اسکلروز چندگانه صورت گرفته است.

این مطالعه یک مطالعه شبه تجربی تک گروهی قبل و بعد از مداخله است که در سال 1401 در شهر تهران صورت گرفت.تعداد 25 بیمار مبتلابه بیماری اسکلروز چندگانه دارای معیارهای ورود به روش نمونه گیری در دسترس از میان بیماران بستری در بیمارستان توان بخشی رفیده انتخاب و وارد مطالعه شدند. پرسشنامه مشکلات دیسفاژی در افراد مبتلابه مالتیپل اسکلروزیس (DYMUS) جهت سنجش اختلالات بلع مددجویان، قبل و بعد از اجرای مداخله تکمیل شد. مداخله شامل سه جلسه آموزش حضوری روزانه به هر شرکت کننده و مراقبین آن ها در سه روز اول مداخله به مدت 30 دقیقه با موضوع مراقبت صحیح از دهان و دندان و 27 روز پیگیری منظم روزانه حضوری و همچنین مجازی با استفاده از تلفن همراه هوشمند بود. مقایسه نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-v25 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی موردبررسی قرار گرفت.

میانگین سنی شرکت کنندگان برابر با میانگین سنی 41 سال (دامنه سنی 58-29) بود. بر اساس یافته ها، تعداد بیماران با اختلالات بلع قبل از اجرای مداخله 20 نفر (80 درصد) بود که بعد از اجرای مداخله به 7 نفر (28 درصد) کاهش یافت. همچنین میانگین نمرات مشکلات دیسفاژی طبق پرسشنامه DYMUS قبل از مداخله برابر با 4/52 بود که بعد از اجرای مداخله به 1/88 کاهش یافت که بر اساس آزمون تی زوجی معنادار بود (p<0.001).

بر اساس نتایج مطالعه، اجرای مداخله مراقبت دهان و دندان می تواند بر اختلالات بلع بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه موثر باشد؛ و به ارتقاء کیفیت مراقبت های این مددجویان در بیمارستان های توان بخشی کمک کند.