سنگ نگاری، زمین شیمی و جایگاه زمین ساختی توده های آذرین درونی کانسار سریدون، شمال خاوری معدن سرچشمه، استان کرمان، با تاکید بر توده آذرین درونی سریدون پورفیری

کانسار مس پورفیری سریدون در شمال خاوری معدن سرچشمه، از دیدگاه زمین شناختی در جنوب خاوری پهنه ماگمایی ارومیه دختر، بخش مرکزی کمربند آتشفشانی- آذرین درونی دهج-ساردوییه و کمربند مس پورفیری کرمان، جای گرفته است. توده های آذرین درونی این کانسار دربردارنده ی گرانودیوریت، کوارتز مونزونیت و مونزونیت است که درون سنگ های آتشفشانی ائوسن تزریق شده اند. توده آذرین درونی سریدون پورفیری که مسئول کانه زایی در این منطقه است دارای ترکیب گرانودیوریت پورفیری و کوارتزمونزونیت پورفیری است. هدف از این پژوهش، بررسی سنگ نگاری و محیط زمین ساختی ماگماهای سازنده توده های آذرین درونی منطقه سریدون با تاکیدی ویژه بر توده آذرین درونی سریدون پورفیری است. بررسی های شیمیایی نشان دهنده سرشت کالک آلکالن این توده هاست. نمودار عنکبوتی بهنجارشده به ترکیب گوشته اولیه نشان دهنده غنی شدگی عنصرهای Ba و Rb، آنومالی منفی در عنصرهای Nb، P و Ti و ناهنجاری های مثبت Sr است. ناهنجاری منفی Ti و Nb می تواند به علت فعالیت ماگمایی وابسته به فرایندهای فرورانش، کمبود این عنصرها در خاستگاه و مشارکت پوسته در فرایندهای ماگمایی باشد. با توجه به پیشینه زمین شناسی منطقه در مقیاس ناحیه ای، پیدایش این سنگ ها می تواند وابسته به فرورانش سنگ کره اقیانوسی نئوتتیس به زیر خردقاره ایران مرکزی باشد و ماگمای سازنده این توده ها در پی ذوب بخشی پوسته زیرین پدید آمده باشد؛ درحالی که پوسته بالایی در سطوح کم ژرفا تر نقش مهمی در آلایش ماگمای سازنده این توده ها هنگام جای گیری آنها داشته است.