مطالعه کیفی بسترها و انگیزه های مشارکت زنان شهر کرمان در برنامه های توانمندسازی

پیشگفتار:

 توانمندسازی زنان یکی از راه های دستیابی آنان به برابری جنسیتی است. توانمندسازی به آنان در جهت بهبود شرایط زندگی کمک می کند. در طول دهه های گذشته برنامه های توانمندسازی در سراسر دنیا و همچنین ایران توسط سازمان های دولتی و مردم نهاد پیگیری شده است. در شهر کرمان نیز برنامه هایی در این زمینه در حال اجراست. پژوهش حاضر این بسترها و انگیزه های مشارکت زنان در فرآیند برنامه های توانمندسازی را بررسی می کند. 

این پژوهش با رویکرد کیفی و روش داده بنیاد اشتراوس و کوربین انجام شده است. مشارکت کنندگان این مطالعه زنانی بودند که در برنامه های توانمندسازی شرکت داشتند و با روش نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. بر اساس معیار اشباع نظری، پانزده مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با آنان انجام شد. 

دراین مطالعه براساس روش داده بنیاد مقوله های «گسست خانواده، مشقت آموخته، زیست در ناکامی و تنهایی، اراده مندی، جوهره مندی کار، دیگری همدل و تسهیلگر، تنگنای معیشتی» برساخت شدند. 

پی آمد: 

یافته های پژوهش نشان داد که بسترها و انگیزه های مشارکت زنان شهر کرمان در برنامه های توانمندسازی تحت مقوله مرکزی جبر محیطی و ریسک پذیری قرار می گیرد. شرایط زندگی و ویژگی های زنان حاضر در پژوهش، زمینه مناسبی برای حضور موفق زنان در برنامه های توانمندسازی را فراهم نموده است.