سیاست خارجی ترامپ: مبانی و کارگزاران

- در شناخت سیاست خارجی دولت ترامپ موضوع اصلی این است که ترامپ و کارگزاران اصلی آنچه نگاه و نگرشی به جهان دارند، امنیت و منافع ملی آمریکا را چگونه ترسیم و تهدیدات آن را چگونه درک می کنند.
- ملی گرایی، نخبه ستیزی، تعهد به ارزش های «مردم عادی» و بدبینی شدید به نهادهای بین المللی که ریشه در سنت جکسونیسم دارد، بنیان های فکری سیاست خارجی دولت جدید آمریکاست.
- ترامپ ضمن تاکید بر ملی گرایی اقتصادی، هنر خود را معامله گری می داند که موجب شکل گیری سیاست خارجی فرصت طلبانه، فردمحور و یک جانبه گرایانه شده است. این سیاست قراردادهای تجاری چندجانبه و پیمان های مشترک منطقه ای را در تضاد با منافع حیاتی آمریکا تلقی کرده و به دنبال بازبینی در آنهاست.
- شخص ترامپ برای ترویج دموکراسی و مسائل حقوق بشری ارزشی قائل نیست و بر این باور است که آمریکا نباید در امور داخلی دولت های دیگر مداخله نماید، اما کارگزاران او به رغم وفاداری عمیق به او، به دلیل دشمنی شدید با برخی از کشورها مثل چین، ایران و ونزوئلا موضع جنگ طلبانه دارند و ممکن است دولت ترامپ را به جنگ بکشانند.
- اغلب کارگزاران سیاست خارجی دولت جدید ترامپ رویکرد محافظه کارانه دارند و حمایت گسترده آنها از رژیم صهیونیستی و دشمنی شان با جمهوری اسلامی ایران نشان دهنده بازگشت سیاست فشار حداکثری است تا بتوانند ایران را به انجام معامله بزرگ و حل و فصل کل مسائل فی مابین وادار سازند.
- سیاست ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران همان سیاست فشار حداکثری است با هدف محدود (عدم هسته ای شدن ایران) و امتیازات احتمالا ملموس (برداشته شدن تحریم ها)؛ اما این که مناسبات دو کشور به چه سمتی سوق می یابد، به تصمیمات بزرگ و مولفه های متعددی بستگی دارد.