ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا و تاثیر آن بر غرب آسیا

- استقرار دوباره ترامپ در کاخ سفید، واجد تاثیرات و پیامدهایی در مناطق و موضوعات گوناگون عرصه بین المللی است. در این میان، غرب آسیا نیز از ریاست جمهوری دوباره وی متاثر خواهد شد.
- به نظر می رسد راهبرد کلان آمریکا در کاهش تمرکز بر و پیشبرد کنشگری غیرمستقیم و باواسطه در غرب آسیا، تداوم یابد و از این منظر، سیاست واشینگتن در این منطقه در معرض گسست رادیکال قرار نخواهد گرفت. این راهبرد کلان اما احتمالا در چهارچوب برخی رویکردها با تغییراتی همراه خواهد شد.
- نخست، عادی سازی روابط رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی، دوم، تقابل با ایران و سوم، تعامل با شورای همکاری خلیج فارس، سه عرصه ای هستند که دولت ترامپ در آنها رویکردهای تاحدودی متمایز از دولت بایدن را دنبال خواهد کرد. این تمایز، اگرچه گسست گونه نخواهد بود، اما می تواند صورت بندی پویش های منطقه ای را در معرض تحول قرار دهد.
- پیشبرد نسخه ای از توافق ابراهیم که در حداقلی ترین حالت ممکن نسبت به تامین منافع فلسطینی ها قرار دارد و ارتقای بی سابقه تعامل نهادی و شخصی میان اعضای دولت ترامپ با تل آویو، ابوظبی و ریاض، احتمالا ذیل عرصه نخست دنبال خواهد شد.
- تقابل با ایران در دولت ترامپ، احتمالا ذیل رویکرد «صلح ازطریق قدرت» پیگیری می شود. بازگشت به کارزار فشار حداکثری، تشدید تحریم های اقتصادی، حمایت از رویکرد تقابلی رژیم صهیونیستی و کنش های رادیکال در محیط خاکستری از ویژگی های چنین رویکردی محسوب می شود.
- پیچیدگی فزاینده کنشگری عربستان و ارتقای جایگاه امارات نسبت به قطر در سیاست های آمریکا در قبال شورای همکاری خلیج فارس، رویکرد احتمالی دولت ترامپ در عرصه سوم خواهد بود. توان ابوظبی برای ایفای نقش در میانه روابط واشنگتن تل آویو و واشنگتن مسکو پیشران چنین موقعیتی است. براین اساس، پیشبرد ایده و ایفای نقش امارات در پرونده هایی مانند «غزه پساجنگ»، محتمل به نظر می رسد.